Het verhaal en de reconstructie van de ontvoering van en moord op Gerrit Jan
Heijn in 1987/1988 plus tien korte misdaaddossiers over andere bekende
ontvoeringszaken.
Persoonlijk verhaal van een Irakese vluchtelinge in Nederland, die werd gedwongen te trouwen met een dertien jaar oudere man die haar zoontje mee terug nam naar Irak.
Persoonlijk verhaal van een Duitse vrouw van Tunesische afkomst,
die door haar man stelselmatig werd mishandeld en tijdens een bezoek
aan Tunesië werd achtergelaten zonder haar kinderen, geld en papieren.
Persoonlijk verhaal van een Nederlandse vrouw die een jarenlange
strijd voert om haar zoon terug te krijgen die door haar ex-man is
ontvoerd en ondergebracht bij zijn familie in Tunesië.
Autobiografie van een Britse vrouw, die als elfjarig meisje werd
ontvoerd, achttien jaar lang werd vastgehouden en misbruikt en
daardoor twee dochters kreeg.
Het is het najaar van 2004 als Hanne
haar oudste twee kinderen Azim en Bibi een weekend afstaat aan haar Syrische ex-man Nizar
zogenaamd voor een bezoek aan Eurodisney. Haar ex-man belt haar en vertelt dat
hij in Damascus is met de kinderen omdat hij in Nederland bedreigd is. Hanne's
nieuwe vriend Bertus vermoedt dat de bewering over de bedreigingen niet waar is. Hanne reist enkele malen met Wouter,
een man die gespecialiseerd is in de problematiek van ontvoeringen, naar
Damascus, om de kinderen te bezoeken en te proberen een oplossing te vinden.
Nizar weigert echter de kinderen af te staan, en volgens het Syrische recht
hoeft hij dat ook niet. Hij liegt tegen de kinderen dat Hanne niet meer voor hen
wil zorgen, en liegt ook tegen zijn familie, die zich afvraagt waarom Hanne niet
meegekomen is. De kinderen willen terug naar Nederland, en komen erachter dat
Hanne hen ook terug wil. Bovendien ontdekt Hanne dat de kinderen mishandeld
worden. Ze probeert de kinderen mee te nemen zonder toestemming van Nizar, maar
dat mislukt. Personeel van de Nederlandse ambassade vertelt Hanne dat ze niet
kunnen meewerken aan ontvoering van de kinderen door de moeder, maar dat als de
kinderen in nood zijn en zelf bij de ambassade aankloppen deze hen wel wil
bijstaan. Omdat Nizar tegenover de kinderen het ambassadepersoneel afschildert
als gemene mensen die ze in een tehuis willen stoppen wordt een ontmoeting
geregeld waar de kinderen zien dat het aardige mensen zijn. Hanne geeft de
kinderen een mobiele telefoon en adviseert hun op een geschikt moment naar de
ambassade te vluchten. Dat doen ze. Hanne heeft vergeten ze geld te geven voor
een taxi, maar ze hebben zelf gespaard. Bij de ambassade in de straat aangekomen
blijkt ook Nizar gearriveerd. Ze verstoppen zich en bellen Hanne voor advies.
Die stelt de ambassade op de hoogte. Ambassadepersoneel nodigt Nizar uit binnen
te komen om te verhinderen dat hij de kinderen belet om binnen te komen, waarna
de kinderen ook naar binnen geloodst kunnen worden. Na een maandenlang
verblijf op de ambassade in 2006 (niet in de film) kunnen ze dankzij diplomatie
op hoog niveau naar Nederland terug.
`Ik ben een van de
weinigen die het geluk hebben gehad te ontsnappen aan een dergelijke moordenaar.
Het vertellen van dit verhaal is voor mij een noodzaak en als ik al de moed heb
om deze hellegang te reconstrueren, dan is het vooral opdat rechters geen
pedofielen meer vrijlaten halverwege hun gevangenisstraf wegens 'goed gedrag',
en zonder enige waarschuwing.'
Sabine Dardenne is twaalf jaar oud als ze door
Marc Dutroux en zijn handlanger van haar fiets wordt gesleurd, in een busje
wordt gedrogeerd en naar een onbekend huis wordt gebracht. Wat Sabine Dardenne
daar moet ondergaan is vreselijk. Zij moet zich uitkleden, Dutroux doet haar een
ketting om de hals en bindt haar daarmee aan een bed. `Ik zei dat de ketting te
strak zat, maar Dutroux zei dat hij zijn vuist er nog tussen kon steken.' Na een
paar dagen wordt Sabine naar een kelder overgebracht, waar ze in de tijd die
volgt steeds weer wordt lastig gevallen door Dutroux. Aan het eind van haar
gevangenschap krijgt ze gezelschap van Laetitia Delhez en enkele dagen later
worden de meisjes door de politie bevrijd.
Sabine Dardenne heeft acht jaar
gewacht om ons te vertellen wat ze heeft ondergaan. Ik was twaalf en ik fietste
naar school is een buitengewone getuigenis van een ongekend sterke jonge vrouw
die tachtig dagen doorbracht in gevangenschap voordat zij van de dood werd
gered. Sabine Dardenne schreef dit boek opdat de stem van de slachtoffers
eindelijk gehoord zal worden en de fascinatie voor deze monsters voor altijd zal
verdwijnen.
Stel je voor: je wordt tot over je oren
verliefd op een Maleisische prins, trouwt met hem, maar ziet het sprookje door
een onfortuinlijke scheiding omslaan in een nachtmerrie. Dit is wat Jacqueline
Pascarl is overkomen. Haar ex-echtgenoot ontnam haar haar twee kinderen. In een
poging haar persoonlijk drama te vergeten stortte ze zich in haar werk. Ze werd
ambassadeur voor de stichting Care International, en reisde af naar onder meer
Bosnië, Kosovo en Oost-Timor om kinderen in moeilijke situaties bij te staan.
Maar nog altijd was er geen enkel bericht over haar eigen kinderen… Pas in maart
2006 – Jacqueline heeft haar kinderen veertien jaar niet gezien – ontvangt ze
eindelijk het nieuws waarop ze al jaren wacht.
Ooit was ik een prinses is het
indrukwekkende verslag van een vrouw die haar leven in het teken heeft gesteld
van het helpen van kinderen in noodsituaties, tot ze haar eigen kinderen
hervond.
Marielle en Malcolm Patterson wonen met hun
zoontje Teddy in een chique wijk in New York. Op het oog een gelukkig gezin,
maar Marielle wordt, zonder dat haar echtgenoot dat weet, verteerd door
schuldgevoelens. Op een dag komt zij haar eerste liefde Charles Delauney tegen.
Het wordt een emotionele ontmoeting die uitloopt in een afscheid vol woede,
verbittering en verdriet. Vlak daarna wordt de kleine Teddy ontvoerd...
June Bug reist met haar vader in een camper door het
land. Op een dag ziet ze in een supermarkt een compositietekening van zichzelf
hangen met daaronder de woorden: Natalie Anne Edwards vermist. De negenjarige
June Bug valt haar vader lastig met vragen over hun zwerversbestaan en haar
identiteit. Als ook de media op het verhaal van het vermiste meisje duiken, is
er voor de vader van June Bug geen ontkomen meer aan. Hij moet terug naar de
plek waar hij vandaan is gevlucht.
Een verbluffend mooie hedendaagse versie van Les Misérables.
Het is al zestien jaar geleden dat Agnes werd
ontvoerd in het vakantiedorp Brantevik, waar ze werd opgesloten in een donkere
kelder en haar baby af moest staan na de geboorte. Tegenwoordig leidt Agnes met
haar man Tobbe en dochter Nicole een schijnbaar rustig familieleven in Bromma.
Maar ze kan haar zoon Adam, zoals hij genoemd zou worden, niet vergeten. De man
die haar haar pasgeboren baby afnam, zit zijn straf in de gevangenis uit. De
vrouw die hem hielp en het kind zijn nooit gevonden. Dan verdwijnt Agnes
opnieuw. Nicole keert terug naar Brantevik om te achterhalen wat er is gebeurd
met haar moeder en haar broer. Maar dat brengt ook haar leven in gevaar.
De zomer is voorbij in het vissersdorpje Brantevik. Voor de families Winter en Malm is het een regenachtige vakantie geweest en de stemming is niet optimaal. De beste vriendinnen Johanna en Agnes zijn allebei zwanger en zullen binnen een paar weken bevallen. In een poging om hun vakantie toch nog vrolijk af te sluiten, bezoeken de stellen een karaoke-avond in de plaatselijke bar. Maar daar gaat iets afschuwelijk mis en wanneer ze de volgende ochtend wakker worden, blijkt Agnes verdwenen. De verdwijning van Agnes is schokkend nieuws en de politie én pers werken er hard aan om de zaak op te lossen. Het wordt een angstaanjagend gevecht met de tijd.